ون یکی از دست‌آوردهای بزرگ علمی برای مقابله با بیماری‌هاست. امروزه واکسن‌ها از 20 بیماری کشنده، پیش‌گیری می‌کنند و به وضوح موجب افزایش طول عمر متوسط انسان‌ها در سیاره‌ی زمین شده‌اند. ایمن‌سازی انسان‌ها موجب شده‌است که سالانه از 2 تا 3 میلیون مرگ در اثر دیفتری، کزاز، سیاه‌سرفه، سرخک و ... جلوگیری شود.1 همین تجربه‌های موفق باعث شد که از ابتدای شیوع ویروس کرونا، چشم‌های امید فراوانی به دنبال واکسن کرونا باشند. این مسیر به سرعت طی شد. هنوز یک سال از آغاز شیوع کرونا نگذشته بود که واکسیناسیون در بعضی از کشورها آغاز شد. اکنون حدود 60% مردم جهان حداقل یک دوز واکسن دریافت کرده‌اند. هرچند کشورهای با درآمد پایین (عموماً کشورهای زیر صحرای آفریقا)، سهم بسیار اندکی در واکسیناسیون جهانی دارند.

روزانه 15 هزار کودک در جهان می‌میرند. هرچند این آمار نسبت به گذشته، کاهش چشم‌گیری داشته‌است، اما همچنان یک دغدغه و مسئله‌ی بزرگ برای جهان ماست. کودکان در برابر بیماری‌ها بسیار حساس و آسیب‌پذیر هستند. بنابراین مرگ و میر کودکان مانند یک دماسنج، می‌تواند ما را از سطح سلامت و رفاه یک جامعه آگاه کند. مرگ و میر سالانه‌ی کودکان طی سه دهه‌ی گذشته از 12.5 میلیون نفر به 5.2 میلیون نفر رسیده‌است.

وقتی در یک جامعه بین طول عمرهای مختلف میانگین می‌گیریم، به عدد متوسطی از طول عمر می‌رسیم که آن را «امید به زندگی» (life expectancy) می‌نامیم. تا پیش از سال 1870 میلادی طول عمر متوسط هر انسان کمتر از 30 سال بوده‌است. با پیشرفت علم پزشکی و یافتن علاج بسیاری از بیماری‌ها، این عدد اکنون به حدود 73 سال رسیده‌است.

کرونا داستان از آذرماه سال 1398 (دسامبر 2019) شروع شد. در شهر ووهان چین. اوایل همه با ابهام درباره‌اش صحبت می‌کردند اما این بیماری همه‌گیر به […]